Vandaag was de groep in twee groepen opgedeeld. De ene groep ging op bezoek bij de vakbond (CSC) en bij de vrouwenbeweging (AFC). Ikzelf zat in de andere groep die langsging bij UMUSAC (Union des Mutuelles du Santé du Congo (mutualiteit) en de JOC (Jeunesse Ouvrier Chrétien (KAJ)). We bezochten verschillende projecten en reden met ons busje werkelijk door sloppenwijken. Telkens werden we heel hartelijk verwelkomd door de Congolezen. Ons liedje wordt ook gretig meegezongen en gedanst door onze Congolese partners.
Met de bus onderweg haperden we op een spooroversteek tot hilariteit van ons allen, kregen we superveel aandacht van de Congolezen in de straat. Dat is toch even wennen, maar dat komt goed. We leken een beetje op een conservenblik vol witte bonen in tomatensaus (Kimm, was onze tomatensaus die als bindmiddel zorgde voor de samenhorigheid van de groep.
We eindigden de dag met 2 uur vertraging, waardoor Daniel van de JOC superbang was dat zijn leden al zouden vertrokken zijn. Niets was echter minder waar en we kregen een superonthaal in de JOC in Bumbu (deelgemeente Kinshasa) waar ook de burgemeester aanwezig was. Het enthousiamse van deze jongeren is werkelijk hoopgevend. Zij willen werken van aan de basis tot aan de top, ik leerde Daniel de term "bottom-up" voor deze methodologie. Ik ben serieus onder de indruk van zijn vrijwilligerswerk en inspanningen. Werkelijk een krak, volgens mij zal hij het hier nog ver brengen met zijn inspanningen voor solidariteit!
Nog even nakaarten en dan onder ons muskietennet.
Bayo (=Tot ziens)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten