De eerste reis in mijn leven waar ik met een klein beetje angst vertrok... Mijn eerste Afrikaanse ervaring vorige zomer ligt hier aan de basis van. In Afrika kan er vanalles gebeuren, dat wist ik al. Ik hoopte mijn vliegangst kwijt te geraken maar de super snelle duik op het einde van onze vlucht deed mijn hart toch even sneller slaan...
Maar van zodra ik mijn eerste voet op Congolese bodem plaatste, voelde ik me meteen thuis. De vochtige warmte kwam ons tegemoet en lekker dicht op elkaar gepakt in busjes, werden we vervoerd van het vliegtuig naar de luchthaven. Daar stonden Edmond en Charles ons al op te wachten met hun bordjes. De rit naar Procure Sainte Anne, onze verblijfplaats, leerde ons al meteen de wegen kennen. "Les Chinois n'ont pas déjà fini la route..." Hilariteit alom. Ondertussen zagen we langs de weg de vele lichtjes branden. Vrouwen die eten klaarmaken op straat, kleine winkeltjes die ik weet niet wat verkopen op zo'n uur. Jaja, ik ben weer thuis!
Ik dacht het al Ellen dat je opnieuw het Afrikagevoel ging krijgen. toch blij dat je goed bent aangekomen.Een beetje heimwee naar de DALADALA busjes.....of niet... .je hebt zeker je start niet gemist en nu aan het werk. Groetjes aan iedereen die ik ken of niet ken vanuit Kortemark en tot ....de volgende blog
BeantwoordenVerwijderenMa en pa
BeantwoordenVerwijderenElke vlucht heeft verrassingen : turbulenties, luchtzakken en vreemde landingen. Jij bent dat stilaan gewoon geraakt. Je hebt direct dat speciaal Afrikagevoel beet, hopelijk straks ook weer dat Koekelaregevoel.
Na de welkomst zal het werkritme jullie direct bij de nek grjpen. Vergeet niet om te relativeren : de song Solidarité, jouw reggaevibes en de groepswarmte houden jullie heads high and the spirit clean.
Laat jullie harten wijd open staan voor al wie dat daar kan gebruiken!
Zoen van ma en pa.
Ellen,
BeantwoordenVerwijderenAls je vanuit dat Afrikafgevoel foto's neemt, dan ben ik benieuwd naar het resultaat.
Dirk
Dag Ellen,
BeantwoordenVerwijderenGisteren op de blog gelezen dat jullie vertrokken en veilig geland zijn. Vernam ook dat een ex-collega van mij "Joost" ook in de groep zit. Doe hem alvast de groeten hé.
Ja, dat Afrikagevoel.... we kennen dit en kijken er ook naar uit. In juli onze reis naar Malawi en Zambia...
Geniet vooral van de dankbaarheid en de glimlach van de bevolking !
Groetjes,
tante Simonne en nonkel Etienne