Er zit heel wat Congo in West-Vlaanderen - en omgekeerd. Ongelooflijk van hoeveel West-Vlamingen er een nonkel, broer, verre nicht of vriend(in) in de Congo woont, werkt of er minstens lange tijd verbleef. Mijn mailbox pulkt ondertussen uit van namen en adressen van mensen en projecten die we 'zeker eens moeten opzoeken'. De tips worden met de beste bedoelingen gegeven en zouden wellicht tot boeiende ontmoetingen kunnen leiden. Helaas, driewerf helaas. Ons programma zit zo vol met bezoeken aan partnerorganisaties, gezondheidsvoorzieningen, onderwijsinstellingen, 'visites de courtoisie' en nog veel meer, dat het quasi onmogelijk wordt er nog een speld tussen te krijgen.
We zijn nog niet vertrokken, maar ik heb toch al iets geleerd: Congo is misschien ver in afstand, voor velen hier is het land toch zo dichtbij. Op een of andere manier vind ik dat een geruststellende gedachte...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten